[1]. قانون تشکیل ساواک، مادّه اول، ضمیمه دو، به نقل از: تقی نجاری‌راد،
ساواک و نقش آن در تحولات داخلی رژیم شاه، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۷۸، ص 41.
[2]. مظفر شاهدی،
ساواک (سازمان اطلاعات و امنیت کشور(1357-1335)، تهران، مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، 1386، صص 50 و 51.
[3]. تقی نجاری‌راد، همان، صص 33-34.
[4]. مظفر شاهدی، همان، ص 54.
[5]. حسین فردوست،
ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، ج 1، تهران، مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، 1382، صص 444-445.
[6]. محمدرضا پهلوی،
پاسخ به تاریخ، ترجمه حسین ابوترابیان، تهران، زریاب، ۱۳۷۱، صص 337-338.
[7]. عبدالرحمن احمدی،
ساواک و دستگاه اطلاعاتی اسرائیل، تهران، مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، 1381، صص 149-153.
[8]. محمدتقی تقی‌پور،
تکاپوی صهیونی در ایران معاصر، تهران، باشگاه اندیشه، 1384، ص 95.
[9]. هارالد ایرنبرگر،
ساواک یا دوست شکنجه‌گر غرب، ترجمه م. احمدی، تهران، آزادی، 1358، ص 13.
[10]. مظفر شاهدی، همان، صص 244–245.
[11]. تقی نجاری‌راد،
ساواک و موساد، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ١٣٨١، ص 134.
[12]. «شبکه‌های جاسوسی موساد در کردستان عراق»، روزنامه
کیهان، 19 مهر 1401، ص 3.
[13]. عیسی مولوی وردنجانی و داوود فیض افرا، «بررسی مناسبات سازمان اطلاعات و امنیت کشور در دوران پهلوی با سازمان اطلاعاتی اسرائیل»، پژوهشنامه
تاریخ سیاست و رسانه، ش ۴ (۱۳۹۷)، ص 524.
