[1]. محمد حسننیا،
تاریخ نفت ایران 1901-1914، تهران، مرکز انتشارات امیرکبیر، 1394، ص 55.
[2]. جان فوران،
مقاومت شکننده؛ تاریخ تحولات اجتماعی ایران از صفویه تا سالهای پس از انقلاب اسلامی، ترجمه احمد تدین، تهران، انتشارت رسا، چ هفتم، 1377، ص 174.
[3]. محمد حسننیا، همان، ص 55.
[4]. Jones GG, “The British government and the oil companies 1912–1924: the search for an oil policy”,
The Historical Journal. 1977 Sep;20(3), p 648.
[5]. الول ساتن،
نفت ایران، ترجمه رضا رئیسی طوسی، تهران، انتشارات صابرین، 1372، صص 23-24.
[6]. سعود جهانگیری و محمد خالقینژاد، «نقش سیاست موازنه و نیروی سوم در تاریخ ایران»، مجله
تاریخ، ش 56 (خرداد 1399)، ص 259.
[7]. Fletcher ME, “From coal to oil in British shipping”,
The Journal of Transport History, 1975 Feb(1), p 3.
[10]. ویلیام اف انگدال،
صدسال جنگ سیاستهای نفتی انگلیس ـ آمریکا و نظم نوین جهانی، ترجمه ابراهیم شایان، تهران، انتشارات رود، 1397، ص 39.
[11]. نیکی کدی،
ریشههای انقلاب ایران، ترجمه عبدالرحیم گواهی، تهران، نشر قلم، 1396، ص 154.
[13]. برایان لپینک،
سقوط امپراتوری بریتانیا و دولت مصدق، ترجمه محمود عنایت، تهران، نشر کتاب سرا، 1365، ص 32.
[14]. محمد رادمرد و سیدنصرالله حجازی، «بررسی کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ براساس نظریه والراشتاین»، مجله
جامعهشناسی تاریخی، ش ۸ (۱۳۹۵)، ص 45.