شاه از تمام قدرت خود بهره می‌‌جست که مانع نخست‌‌وزیری قوام شود و این فرصت، در شورش بلوای نان به تاریخ 17 آذر 1321 به‌دست آمد. «از نخستین ساعات روز، دانشجویان، زنان و محصلان خواستار سهمیه بیشتر نان شدند و محوطه بهارستان را به صحنه اعتراض بر ضد دولت تبدیل ساختند. این درحالی است که قوای انتظامی دخالتی برای آرام ساختن توده‌‌های عاصی از خود نشان ندادند تا شعار مرگ بر قوام و تخریب و به آتش زدن خانه‌‌اش به اتمام برسد.»
