24 اسفند 1345

روزنامه‌های امروز کشور نوشتند: شاهنشاه آریامهر و پرزیدنت محمد عبدالرحمن عارف شب گذشته لزوم حفظ روابط دوستانه و همکاری و تفاهم میان ایران و عراق را تأکید نموده و آن را لازمه حفظ صلح و ثبات خاورمیانه نامیدند.
رهبران دو کشور در ضیافت شامی که از طرف شاهنشاه و شهبانوی ایران به افتخار رئیس‌جمهوری عراق و بانو عارف ترتیب داده شده بود، طی نطق‌های خود، پیرامون روابط دیرین ایران و عراق سخن گفتند.
در این ضیافت آقای هویدا، نخست‌وزیر و بانو، رؤسای مجلسین، وزیر در بار شاهنشاهی، اعضای کابینه، گروهی از شخصیت‌های کشوری و لشکری و رؤسای هیئت‌های نمایندگی سیاسی خارجی در تهران با بانوانشان حضور داشتند.
رئیس‌جمهوری عراق گفت:  
ثبات اوضاع عراق پشتیبان و نیرویی برای ایران و ثبات اوضاع ایران پشتیبان و نیروی برای عراق به‌شمار می‌رود. ما هر دو خواهان صلح جهانی هستیم و به اصول ملل متحد معتقدیم و احساس می‌کنیم که هر گونه نزدیکی بین ما به نفع ملت‌های ما می‌باشد، همکاری ما پیشرفت صنعت و بازرگانی و تبادل منافع و مبادله اطلاعات را در زمینه‌های مختلف دانش و نیز تقویت احساسات برادرانه را بین مردم دو کشور و در محیط دوستانه‌ای تأمین خواهد نمود و آن روابط فرهنگی و اقتصادی و مذهبی و همجواری که بین ما وجود دارد ضامن تأمین این همکاری خواهد بود.
یکی از هدف‌های ما تبادل فکری میان دولت‌های این منطقه و حسن تفاهم فیمابین می‌باشد و هر گونه نزدیکی و تفاهم و گذشت بین دولت‌های عربی و دولت‌های همسایه از شرایط سختی که در این منطقه حساس با آن روبه‌رو هستیم خواهد کاست و آن را در موقعیتی قرار خواهد داد که قادر خواهد شد در حفظ صلح جهانی مشارکت نماید.
 
اشاره به مسئله فلسطین
اعراب و مسلمانان در این مصیبت سرزمینی را که دومین قبله و سومین حرم شریف است از دست دادند و برادران هم‌کیشمان آواره گشتند و املاك و زمین‌هایشان گرفته شد و نظرهایی به قصد نابودی آنها بر ضد تصمیمات سازمان ملل متحد در مورد بازگشت آنها به میهن قانونی خود و جبران حق مشروع آنها به‌وجود آمد. هنوز يك‌ميليون عرب مسلمان سرگردان و بدون ميهن به سر می‌برند و این مسئله وجدان جهانی را به كمك می‌طلبد و خواهان تسریع در حل آن می‌باشد.
اعلیحضرتا! خوش‌وقتم از این فرصت خجسته استفاده کنم و به نام خود و همسرم از اعلیحضرت و علیاحضرت شهبانوی ایران دعوت نمایم که از عراق دیدن فرمایند،
 
ملاقات سران دو کشور
برنامه امروز بعد از ظهر میهمانان عالی‌قدر شاهنشاه و شهبانو بازدید از جواهرات سلطنتی در بانك مركزى است و سپس در ساعت ٤ به کاخ نیاوران رفته و با شاهنشاه آریامهر و شهبانو ملاقات می‌فرمایند.
امشب از طرف آقای نخست‌وزیر و بانو هويدا به افتخار پرزیدنت و بانو عارف میهمانی شامی در پیشگاه اعلیحضرتین در کاخ وزارت خارجه ترتیب داده می‌شود.
 
منافع دو کشور
مطبوعات عراق بازدید پرزیدنت عارف را از ایران مورد ستایش قرار داده آن را صفحه تازه‌ای در روابط دو کشور همسایه مسلمان دانسته‌اند.
روزنامه نیمه‌رسمی «الجمهوریه» نوشت: این بازدید سبب تقویت روابط و تسهیل تبادل نظر دو کشور در مسائل خاورمیانه خواهد شد.
روزنامه کثیرالانتشار «المنار» خاطرنشان کرده که منطقه جغرافیایی و شرایط تاریخی و علائق اقتصادی همکاری دو کشور را بر اساس نفع هر دو کشور ایران و عراق الزام‌آور کرده است.
روزنامه «بغداد نیوز» که به زبان انگلیسی منتشر می‌شود اظهار امیدواری کرده که نتایج مثبت این بازدید در حفظ صلح خاورمیانه مؤثر باشد.
روزنامه ناسیونالیستی «صوت‌العرب» عقیده دارد سفر پرزیدنت عارف به ریشه‌کن کردن اختلاف نظرها و سوء تفاهم‌ها كمك خواهد كرد.

هنوز آزمایشگاه پزشکی قانونی علت مرگ عباس سیار کیانی، رئیس صندوق شعبه مركزى بانك بيمه، را معلوم نکرده است.
بازپرس دادسرای تهران دیروز درباره عباس سیار کیانی از چند نفر تحقیق کرد و امروز نتیجه تحقیقات خود را به آقای گرگانی دادستان اطلاع داد.
بازپرس دیوان کیفر نیز دیروز چند نفر از مسئولین سابق بانك بيمه ایران را برای تحقیق احضار کرد. احضار این عده برای تکمیل پرونده و جمع‌آوری دلايل کافی در مورد اختلاف حسابی  به مبلغ ٢٤ میلیون ریال از حساب مخصوص بانک بیمه می‌باشد.
آقای فاضلی، بازپرس دیوان کیفر، برای آنکه رسیدگی به سوء جریانات گذشته دقیق‌تر و روشن‌تر خاتمه یابد صبح دیروز ضمن مراجعه به بانك مرکزی حوالجات صادره از تاریخ‌های مورد احتیاج پرونده را که از طرف بانک بیمه ایران به عهده بانك مركزي به مرور صادر شده بود مورد رسیدگی قرار داد و امکان دارد بر اساس مطالعه این حوالجات از صبح امروز کسانی را که مورد اتهام قرار دارند به‌تدریج احضار و مورد تحقیق قرار دهد.
آقای فاضلی گفت: مرحله تحقیق غیر علنی است، ولی آنچه می‌توانم بگویم این است که مرحوم عباس سیار کیانی هیچ گونه اتهامی نداشت و صرفا به منظور تشريك مساعی در حل قضایا و شکافتن پرده ابهام پرونده، از آن مرحوم تقاضای همکاری شده بود.

ساعت ۹:20 امشب آقای گورگه چوارا، وزیر بازرگانی خارجی رومانی، در رأس هیئتی وارد تهران خواهد شد. در این هیئت مدیر کل وزارت بازرگانی و یکی دو تن دیگر از مقامات اقتصادی رومانی عضویت دارند.
وزیر بازرگانی خارجی رومانی تا روز دوشنبه آینده در ایران به‌سر خواهد برد و در این مدت پیرامون انعقاد قرارداد، فروش تعدادی «سیلو» به ایران با مقامات اقتصادی به مذاکره خواهد پرداخت.
احتمال می‌رود قرارداد مربوط به فروش ٤٠ تا ٤٥ سیلو روز یکشنبه آینده منعقد شود.

روزنامه «اطلاعات» نوشت: به دنبال کشفیات مهمی که به وسيله پروفسور گریشمن در ناحیه «سر مسجد» مسجد سلیمان صورت گرفته است، يك جاده سنگ‌فرش به طول تقریبی ۱۸۰ کیلومتر که از مسجد سلیمان تا اطراف شوش کشیده شده است در زیر خاک کشف شد.
به عقیده پروفسور گریشمن این جاده مخصوص عبور کالسکه‌های سلطنتی هخامنشیان بوده است.
با کشف این جاده سنگ‌فرش سند دیگری از تمدن درخشان هخامنشیان و سلوکی‌ها به‌دست آمد و معلوم می‌دارد در زمانی که اقوام و ملل دیگر از جاده‌سازی اطلاعی نداشته‌اند، در قلمرو هخامنشیان از جاده‌های مرغوب سنگ‌فرش استفاده می‌شده است.
قبلا به وسیله پروفسور گریشمن قسمتی از يك ساختمان، چندین سکه و تعدادی مجسمه مربوط به دوره هخامنشیان در این محل کشف شده بود و فعالیت اعضای هیئت باستان‌شناسی به سرپرستی پروفسور گریشمن برای کشف آثار دیگر در این محل ادامه دارد.

«آسوشیتد پرس» 15 مارس از واشنگتن گزارش داد: مقامات آمریکایی روز سه‌شنبه از نارضایی یک دیپلمات ایرانی، که درخواست کرده است آمریکا در ایران بیشتر سرمایه‌گذاری کند، اظهار تعجب کردند.
دیپلمات ایرانی تقاضا کرده بود که برای محصولات نساجی ایران سهمیه‌ای تعیین شود.
آقای دکتر عباس نیری، مدیر کل وزارت خارجه ایران، این تقاضا را هنگام افتتاح کمیته اقتصادی سنتو در واشنگتن به عمل آورد.
آقای نیری که سرپرستی نمایندگان ایرانی را به عهده دارد در کنفرانس گفت: سرمایه‌گذاری آمریکایی‌ها در ایران تابع قانون «مالیات مساوی با سود» می‌باشد و این موضوع مایه تأسف است.
مقامات آمریکایی اعتراف کردند که در ژانویه ١٩٦٦ چنین مالیاتی برای سرمایه‌گذاری در ایران تعیین شده است، اما افزودند که ایالات متحده تاکنون در مورد این مالیات اعتراضی از دولت ایران دریافت نکرده است.
مقامات مذکور اظهار داشتند که هدف از وضع قانون مالیات مساوی با سود این بوده است که از خروج دلار جلوگیری به عمل آید نه اینکه مانع سرمایه‌گذاری گردد.
 
نگرانی ایران
این قانون برای سرمایه‌گذاری آمریکا در کشورهای نفت‌خیز خاورمیانه از قبیل عربستان سعودی، کویت، عراق و ایران وضع شده است. همین مقامات اضافه کردند که دولت ایران پس از اینکه قانون مزبور شامل آن دولت شد اظهار نگرانی کرد و گفت که این مسئله مانع می‌شود که آمریکايیان در ایران سرمایه‌گذاری کنند.
وزارت خارجه جواب داد که هدف از وضع مالیات این نیست و خواسته است توضیحات دیگری درباره این شکایت کتبا داده شود، ولی تاکنون چنین توضیحاتی از تهران نرسیده است.
 
صادرات آمریکا
نیری در مورد صادرات نساجی ایران به ایالات متحده گفت که اکنون ایران مقدار زیادی مازاد دارد و در صدد است بازارهایی برای آنها پیدا کند. در عین حال نساجی ایران در سهمیه ایالات متحده ملحوظ نشده است و چرا ایران نبايد يك منبع تأمین مواد نساجی برای آمریکا باشد.
مقامات آمریکایی گفتند که آمریکا برای ورود کالاهای نساجی سیستم سهمیه‌ای به این صورت ندارد، هرچند که کشورهای صادرکننده نظیر ژاپن داوطلبانه محدودیت‌هایی را قبول کرده‌اند؛ زیرا صادرات فراوان کالاهای نساجی از ژاپن به آمریکا ممکن است تولیدات داخلی آمریکا را مختل سازد.

روزنامه «اطلاعات» در سرمقاله شماره امروز خود نوشت: در روزنامه خبری داشتیم که وزیر کشور دستور داده است از تأسیس فروشگاه‌های اختصاصی به وسیله شهرداری‌ها خودداری شود؛ زیرا به تجربه پیوسته که این فروشگاه‌ها هرچند به اسم مبارزه با گرانی تشکیل می‌شود مع‌هذا خودشان از همه گران‌تر می‌فروشند و به این مناسبت وزارت کشور بخشنامه کرده است که مأموران شهرداری در تمام کشور فقط باید اقدامات اساسی و قانونی نسبت به تعديل نرخ‌ها معمول دارند و از توسل به اقداماتی که نتیجه عکس بخشیده و نرخ‌ها را بالا می‌برد احتراز جویند.
اين يك حرف حسابی است که ما خودمان مکرر روی آن مقاله نوشته‌ایم و حالا که به تجربه برای دولت ثابت شده دخالت سازمان‌های اداری و دولتی در کار ارزاق نتیجه معکوس می‌بخشد امیدواریم در تمام موارد مشابه دولت از «دخالت» دست بکشد و به «نظارت» اکتفا کند.
از قدیم شنیده‌ایم که می‌گویند: «دولت تاجر خوبی نیست» و نه تنها در کشور ما، در تمام ممالکی که تجارت آزاد دارند این اصل به ثبوت رسیده است. ما خودمان مکرر شاهد بوده‌ایم دولت و شهرداری در هر موردی که مداخله در کسب و کار کرده‌اند نه برای خودشان مفید بوده است، نه برای مردم.
دولت پیش خودش خیال می‌کند چون امکانات بیشتری در اختیار دارد می‌تواند کالای دست اول و بدون واسطه تهیه کند که لاجرم ارزان‌تر تمام می‌شود و ارزان‌تر به دست مصرف‌کننده خواهد رسید، اما در عمل معلوم می‌شود که این حساب‌ها غلط بوده است برای اینکه دولت کاسبی بلد نیست، ولی تشریفات و مخارجش از کسبه به مراتب بیشتر است.
نتیجه اینکه هر وقت دولت در رشته‌ای از کسب و کار مداخله می‌کند به فرض که هیچ گونه لفت و لیسی هم در میان نباشد، باز هزینه دکان و دستگاه آن چنان سنگین می‌شود که دخل جواب خرج را نمی‌دهد. اگر لفت و لیس و سوء استفاده هم اضافه شود که چه بدتر و نمونه‌های طرز کار دولت را در مواردی که مداخله در ارزاق عمومی کرده است میان پرونده‌های دادگستری به چشم می‌خورد.
ما نه تنها با مداخله مستقیم دولت در کسب و کار بلکه حتی با مداخله غیر مستقیم مثل نرخ‌گذاری نیز مخالف بوده‌ایم و هر وقت شهرداری برای ارزاق نرخ معین کرده به‌صراحت نوشته‌ایم نرخ‌گذاری تأثیری در ارزانی و گرانی ندارد؛ چنان‌که بسیاری اوقات دیده‌ایم ارزاق ارزان‌تر از نرخ شهرداری عرضه می‌شود؛ چون موجبات ارزان‌فروشی فراهم بوده است و به عکس، وقتی این موجبات فراهم نبود معاملات اصلی از جلوی دكاكين منتقل می‌شود به پستوها و زیر زمین‌ها که آنجا جنس مرغوب را در دسترس مشتری می‌گذارند و به قیمتی که می‌خواهند می‌فروشند.
پس مداخله دولت یا شهرداری‌ها در امر خرید و فروش ارزاق از قبیل ایجاد میدان‌های دولتی یا تشکیل شرکت‌های نان و گوشت و غيره يك قلم کار عبث و بیهوده‌ای است. نظارت نیز به معنای نرخ‌گذاری فایده‌ای ندارد و برای نظارت دولت یا شهرداری‌ها در امر ارزاق باید يك سيستمی را از میان طرق مختلفی که در نقاط مختلف جهان رایج است اتخاذ کرد و به موقع اجرا گذاشت.

ژان پل سارتر، نویسنده مشهور فرانسوی، امروز وارد اسرائیل شد.
سارتر ابتدا از قاهره دیدن کرد و سپس از طریق آتن به اسرائیل آمد. در فرودگاه تلاویو رئیس مجلس و بسیاری از نمایندگان و روشنفکران اسرائیلی از ژان پل سارتر استقبال کردند.

در قطعنامه‌های صادره شورای دفاعی اعراب روش هر دولت عربی که در کار فرماندهی متحد عرب کارشکنی کند تقبیح شده است.
در این قطعنامه نام هیچ کشوری برده نشده اما معلوم است مقصود اردن و عربستان سعودی می‌باشد. این دو کشور همراه با تونس جلسات شورا را تحریم کرده و در آن حضور نیافتند.
در قطعنامه دیگری از سازمان نجات فلسطین پشتیبانی به عمل آمده است.
همه قطعنامه‌های شورا محرمانه است.
جلسه آینده شورا در ژوئیه سال جاری در «لیبی» تشکیل می‌شود.

روزنامه «اطلاعات» نوشت: آقای علی‌اصغر گرمسیری، هنرپیشه و کارگردان قدیمی که ۲۵ سال سابقه کار تئاتر دارد و بیش از ۲۵۰ نقش مختلف بازی کرده و ۱۲ نمایشنامه نوشته و ٤٠ نمایش نامه را سرپرستی و کارگردانی کرده است، در مورد چگونگی ورودش به عالم تئاتر گفت: در سال ۱۳۰۵ نمایشنامه «پریجادو» را براى كمك به يك مؤسسه خيريه قرار بود به روی صحنه بیاورند و کارگردان آن احتیاج به چند نفر طفل خردسال داشت که در آن نمایشنامه نقش «جن» را به عهده بگیرند. من در آن موقع چهارده‌ساله بودم به اصرار یکی دو نفر از هم‌بازی‌هایم بی‌آنکه بدانیم معنی نمایش چیست بدون اطلاع پدر و مادرمان خود را به آقای نصر، کارگردان این نمایشنامه، معرفی کردیم و نمایشنامه «پریجادو» با شرکت ما روی صحنه نمایش گراند هتل آن زمان، که امروز تئاتر نصر نام گرفته، آمد و به این ترتیب برای اولین بار بوی چسب گریم که آمیخته به الکل بود و شامه را می‌سوزاند به دماغ ما رسید.
در سه سال قبل آقای دکتر والا مصرا از من خواست که نمایشنامه‌ای را روی صحنه ببرم؛ به چند علت این پیشنهاد را پذیرفتم: اول برای آنکه بدانم اصولا زمینه‌ای برای کار تئاتر آماده شده است یا خیر؛ دوم برای اینکه بدانم مردم ما میزان معرفتشان به تئاتر و سطح توقعشان از یک نمایش خوب به اندازه‌ای بالا رفته است که اگر احيانا يك نمایشنامه بد روی صحنه آمد ما را سنگسار بکنند و آیا همکاران و رفقایمان علاوه بر آنکه بر میزان معلومات خود افزوده‌اند حوصله و تحمل جلسات تمرین را دارند یا نه؟ از همه مهم‌تر آزمایشی از خودم بشود.
برای جواب گرفتن این چهار سؤال بود که من این مسئولیت را قبول کردم. دو ماه تمام خودم همکارانم را با کمال سخت‌گیری زحمت دادم و نمایشنامه‌ای به نام «ده عروسك سياه» اثر نویسنده معروف معاصر خانم آگاتا کریستی را به روی صحنه آوردم. با اینکه این نمایشنامه مورد تأیید هنرمندان و هنردوستان قرار گرفت شما تصور می‌کنید که از این نمایش استقبال شد؟ شما خیال می‌کنید مدیر نمایش از فروش گیشه تئاتر راضی بود؟ شما خیال می‌کنید مدیر نمایش گره‌ای بود که می‌خواست ریسمان گسسته عمل ما را از گذشته به آینده متصل کند؟
با کمال تأسف باید بگويم: خير متأسفانه سطح ذوق و سلیقه مردم را در چند سال اخیر به اندازه‌ای پايین آورده‌اند که وقتی عده‌ای تئاترشناس نام هنر تئاتر را می‌شنوند از آن رم می‌کنند!! و اگر کسی می‌خواهد بفهمد تئاتر امروز در چه وضعی است و بفهمد امثال من چه دردی می‌کشند كافي است يك شب پیه ریاضت تماشای یکی از این تئاترها را به تن خود بمالد و به یکی از بیغوله‌ها که اسم تئاتر روی خود گذاشته‌اند وارد شود.[1]
 

 
پي‌نوشت: