19 بهمن 1345

 

[1] . اطلاعات، 19 بهمن 1345، صص 13 و 16.

[2] . همان، صص 1 و 13. اشرف خواهر دوقلوی محمدرضا شاه از ابتدای سلطنت برادرش تا آخرین دقایق عمر او نقش سرنوشت سازی در سیاستگذاریهای سلسله پهلوی داشت. او زنی ماجراجو و قدرت طلب بود و در این راه از خرج پول و صرف نیرو ابایی نداشت. به همین دلیل دکتر مصدق وقتی به نخست وزیری رسید، اشرف را به علت دخالت در امور سیاسی و همچنین شهرت او در فساد اخلاقی و  اقتصادی و نقش داشتن در کشتار مردم بی‌گناه در قیام 30 تیر، از کشور تبعید کرد. اما پس از پیروزی کودتا و رفع محدودیت های وضع شده از سوی دکتر مصدق بر او، با خواسته‌های افزون‌تر به ایران بازگشت. اما این بار شاه برای جلب نظر مردم و کسب مشروعیت اجازه دخالت در امور سیاسی را به خواهر خود نداد. به همین جهت اشرف پهلوی برای جلب حمایت های داخلی و خارجی و کسب محبوبیت، تبلیغات گسترده‌ای را به نام ورود در امور خیریه به راه انداخت.
 او کوشش داشت تحت لوای اقدامات بشردوستانه و عام‌المنفعه‌، افکار عمومی را به هر نحو ممکن از فساد مالی و اخلاقی‌اش منحرف سازد و هر چه زودتر وارد فضای سیاسی کشور و کسب قدرت و منفعت شود.
 
 کمک به سازمان‌های حقوق بشر
فعالیت های اشرف، به گستره‌ خاک ایران محدود نمی‌شد. او از سال 1342 وارد سازمان ملل شد و به عنوان نماینده‌ ایران در کمیته حقوق بشر شروع به کار کرد و سعی کرد چهره‌ رژیم سرکوبگر پهلوی در منطقه را التیام بخشد. در ادامه هنگامی که شاه، فرح را با تغییر قانون اساسی به عنوان نایب السلطنه معرفی کرد، موقعیت اشرف در دربار تضعیف گردید. به همین خاطر او به این فکر افتاد که می‌تواند در کنار سرپوش نهادن بر جنایات رژیم، بر مسند دبیرکلی سازمان ملل بنشیند و خود را به عنوان چهره‌ای بین‌المللی و ماندگار به جهان بشناساند و به این انگیزه، تکاپو و تلاش خود را بیش از بیش کرد. از این رو به امید برآورده شدن این آرزو، از هیچ تلاشی فروگذاری نکرد و دست به برگزاری اجلاسهای متعدد در راستای حقوق بشر زد و همچنین راه سفر به کشورهای گوناگون با ظاهر حمایت از حقوق زنان و امثالهم را در پیش گرفت تا بتواند وجهه بین‌المللی و جهانی پیدا کند.
 او در این راه از کمک های مالی کلان به سازمان ملل هم فروگذار نکرد و مبلغ 2 میلیون دلار از پول بیت‌المال را به کمیسیون حقوق زنان سازمان ملل اهدا کرد و در ادامه پس از کمتر از یک ماه دیگر، مبلغ 40 میلیون دلار برای اهدا به برنامه حمایت از خانواده سازمان ملل، از شاه درخواست کرد. توجیه اشرف در برابر امتناع شاه این بود که «در حال حاضر به ما به دیده‌ یک رژیم ستیزه جو می‌نگرند، پس پرداخت این مبلغ می‌تواند وجهه ما را در خارج بالا ببرد.» و البته وزیر وقت دربار، این انگیزه اشرف را پیش شاه عیان کرد که «والا حضرت مایل است زمینه را برای مقامی که امیدوار است دبیر کلی سازمان ملل باشد، آماده کند.»
 بدین ترتیب نیت تمام حمایتها، مسافرتها و سخنرانی های بین‌المللی اشرف در راستای حقوق بشر و حمایت از زنان در جهان، چیزی جز ظاهرسازی و کسب وجهه‌ای جهانی برای رسیدن به مقام دبیر کلی سارمان ملل نبود تا به واسطه آن بتواند به آرزوی  خود یعنی کسب قدرت برسد، اما این تلاش های او نیز هرگز به ثمر نرسید.
 در مجموع اشرف پهلوی زنی جاه‌طلب بود که در سنگدلی و فساد اخلاقی شهرت جهانی داشت. او برای جبران این وجهه خود و کسب مشروعیت و محبوبیت، دائماً در حال فریب افکار عمومی داخل و خارج از کشور بود. به همین منظور مستمر در حال سفرهای خارجی در راستای تبلیغ حقوق بشر بود و در داخل نیز از طریق حمایت از سازمانهای زنان و انجام‌ فعالیتهای به ظاهر عام‌المنفعه، دائماً با سازمانهای خیریه فرح به رقابت می‌پرداخت، و در این راه هزینه‌های بسیار می‌کرد ولی در انتها تمام تلاشهای به ظاهر خیرخواهانه او قادر به افزایش محبوبیت وی نزد مردم نشد. در واقع باید گفت این فعالیتهای غیرقانونی و غیر اخلاقی او و دوستان نزدیکش بود که تمام تلاشهایش را برای کسب اعتبار خنثی می‌کرد.

[3] . اطلاعات، 19 بهمن 1345، ص 13.