[1]. هوشنگ مهدوی،
گفتوگوهای من با شاه؛ خاطرات محرمانه اسدالله علم، تهران، انتشارات طرح نو، چ ششم، 1373، ص 21.
[2]. جان فوران،
مقاومت شکننده؛ تاریخ تحولات اجتماعی ایران از صفویه تا سالهای پس از انقلاب اسلامی، ترجمه احمد تدین، تهران، انتشارت رسا، چ هفتم، 1377، ص 463.
[3]. یرواند آبراهامیان،
ایران بین دو انقلاب، ترجمه احمد گلمحمدی و ابراهیم فتاحی، تهران، انتشارات نی، چ یازدهم، 1384، ص 525.
[4]. جان فوران، همان، ص 24.
[5]. مسعود نیلی و محسن کریمی،
برنامهریزی در ایران 1356- 1316: تحلیلی تاریخی با تمرکز بر تحولات نقش و جایگاه سازمان برنامه و بودجه، تهران، نشر نی، چ دوم، 1396، ص 191.
[6]. محمدعلی همایون کاتوزیان،
اقتصاد سیاسی ایران، ترجمه محمدرضا نفیسی و کامبیز عزیزی، ج 2، تهران، انتشارات پاپیروس، 1368، ص 168.
[7]. تاس. اچ. مک لئود،
برنامهریزی در ایران: بر اساس تجارب گروه مشاوره دانشگاه هاروارد در ایران در تهیه برنامه سوم، ترجمه علی اعظم محمد بیگی، تهران، نشر نی، چ ششم، 1398، ص 145.
[8]. نیکی آر. کدی،
ریشههای انقلاب ایران، ترجمه عبدالرحیم گواهی، تهران، انتشارات قلم، 1369، ص 226.
[9].
تکنوکراسی و سیاستگذاری اقتصادی در ایران، گردآورنده علیاصغر سعیدی، مصاحبه با رضا نیازمند، تهران، انتشارات لوح فکر، چ هفدهم، 1399، ص 134.
[10]. فرد هالیدی، ایران: دیکتاتوری و توسعه، ترجمه محسن یلفانی، علی طلوع، تهران، انتشارات علم، 1358، ص 67.
[11]. مسعود نیلی و محسن کریمی، همان، ص 181.
[12]. موسی غنینژاد،
اقتصاد و دولت در ایران، تهران، انتشارات اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی، 1395، ص 265.
[13]. فرد هالیدی، همان، ص 147.