[2].
اطلاعات، ۱۴ اردیبهشت ۱۳۴۷، ص ۲۰؛
آیندگان، ۱۴ اردیبهشت ۱۳۴۷، صص ۱ و ۲؛ بخش زیادی از تملق‌های سران کشورهای خارجی که به ایران میآمدند ناظر بر این واقعیت بود که سود سرشاری از این طریق می‌بردند و روابط اقتصادی با دربار پهلوی برایشان منافع زیاد و غالبا یک‌سویه داشت. اسدالله علم در خاطرات روز ۳ دی ۱۳۵۳ نوشته است: «... سر شام شهبانو یک کاریکاتور بامزه فرانسوی را که دیده بود تعریف کرد. از تعدادی سیاستمدار فرانسوی پرسیده می‌شود که آیا به بابانوئل اعتقاد دارند. ژیسکار پاسخ می‌دهد: خیر؛ میتران هم همین‌طور. لیکن وقتی همین سؤال از شیراک می‌شود که به تازگی از سفرش به ایران بازگشته، کاریکاتوریست او را در حال درنگ نشان می‌دهد، درحالی‌که بالای سرش تصویری از شاه در لباس بابانوئل است. واقعیت این است که شیراک توانست یک موافقت‌نامه تجاری به ارزش شش‌میلیارد دلار کسب کند. رئیس‌جمهور فرانسه نشان لیاقت درجه یک را به او اعطا کرده است». رک: اسدالله علم،
گفتگوهای من با شاه (خاطرات محرمانه امیر اسدالله علم)، ج 2، تهران، طرح نو، بهار 1371، ص 646.
