[1]. علیرضا روحانی، «وضعیت مطبوعات در عصر رضاخان»،
فصلنامه 15 خرداد، دوره اول، ش 21 (1375)، ص 142.
[2]. عبدالله مستوفی،
شرح زندگانی من یا تاریخ اجتماعی و اداری دوره قاجاریه، ج 3، تهران، زوار، 1388، ص 585.
[3]. حمید مولانا،
سیر ارتباطات اجتماعی در ایران، تهران، دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی، 1358، ص 197.
[4].
شفق سرخ، س ۳، ش 200 (۲۶ جدی (دی) ۱۳۰۲).
[5]. حسین آبادیان، «نظریهپردازان استبداد منور»،
فصلنامه مطالعات تاریخی، س ۱، ش ۲ (بهار ۱۳۸۳)، صص ۱۳1-۱۳2.
[6].
شفق سرخ، ش ۲۲۱ (۱۶ حوت ۱۳۰۲)، ص ۱.
[7]. همان، ش 187 (۲ عقرب 1302)، ص ۱.
[8]. عبدالرحیم ذاکرحسین،
مطبوعات سیاسی در عصر مشروطیت، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۷۰، صص 86-۸۷.
[9]. علیرضا روحانی، «اسنادی درباره وضعیت مطبوعات در عصر رضاخان»،
فصلنامه گنجینه اسناد، ش ۲۹ و ۳۰ (بهار و تابستان ۱۳۷۷)، صص ۱۰۵، 117-۱۱۸.
[10]. عبدالرحیم ذاکرحسین، همان، ص 119.
[11].
کلیات مصور عشقی، به کوشش علیاکبر مشیرسلیمی، تهران، امیرکبیر، ۱۳۵۷، صص 141-۱۴۶.
