[1]. اریک هابزبام،
عصر نهایتها: تاریخ جهان 1914-1991، ترجمه حسن مرتضوی، نشر آگاه، 1388، صص 19-20.
[4]. بخشنامه شماره 4556، مورخ 4/ 12.1332، از وزیر خارجه به نمایندگی ایران در برن و سایر نمایندگیها، مندرج در: علیاکبر ولایتی،
ایران و تحولات فلسطین (1357-1317ش/1979-1919م)، تهران، مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی، 1380، ص 147.
[5]. غلامرضا نجاتی،
مصدق: سالهای مبارزه و مقاومت، ج 2، تهران، رسا، 1377، ص 342.
[6]. روزنامه
اطلاعات، 17 تیرماه 1333، ص 4. در گذارش یادشده چنین آمده است که این بمبها به وسیله هواپیما روی محوطه مسجد رها شد.
[7]. سیدمحمدعلی شوشتری (۱۲۶۸ تهران ـ ۱۳۴۱) معروف به سید بسمالله، نماینده استرآباد (گرگان) در دورههای پنجم، شانزدهم و هجدهم مجلس شورای ملی بود. وی فرزند سیدحسن جزایری، از علمای تهران، بود. شوشتری از شاهدان عینی واقعه مسجد گوهرشاد مشهد در سال ۱۳۱۴ است. او تنها نماینده مجلس شورای ملی بود که با نخستوزیر شدن دکتر مصدق مخالفت کرد.
[8].
مشروح مذاکرات مجلس شورای ملی، دوره 18، جلسه 33، پنجشنبه 17 تیرماه 1333.
[10]. عبدالله انتظام وزیری (۱۲۷۸-۱۳۶۲) دیپلمات، سیاستمدار، مدیر ارشد اجرایی ایرانی، وزیر امور خارجه ایران در کابینه
حسین علاء و فضلالله زاهدی، سفیر ایران در آلمان، رئیس هیئتمدیره و مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران بود. انتظام در زمان سفارت در آلمان وارد لژ
فراماسونری شد و امیرعباس هویدا را هم به عضویت آن درآورد.
[11]. روزنامه
اطلاعات، 17 تیرماه 1333، ص 4.
[12]. محمدعلی شوشتری،
خاطرات سیاسی سیدمحمدعلی شوشتری، به اهتمام غلامحسین میرزا صالح، نشر کویر، 1379، صص 2-20.