پایگاه اطلاع‌رسانی پژوهشکده تاریخ معاصر؛ همه این فعالیت‌های به‌ظاهر خیرخواهانه سرپوشی برهدف اصلی دیگری بود. بنیاد پهلوی به طور مستقیم و از طریق سازمان ترجمه و نشر کتاب و به طور غیرمستقیم از طریق چاپخانه ۲۵ شهریور، که صد درصد متعلق به سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی بود، بزرگ‌ترین واحد کنترل را در صنعت چاپ و نشر ایران ایجاد کرده بود. به‌خصوص چاپخانه ۲۵ شهریور بر کار چاپ کتاب‌های درسی، که سالانه ۵۰ میلیون نسخه و ۴۲۸ عنوان را تشکیل می‌داد، نظارت می‌کرد. به این ترتیب می‌شد کتاب‌ها را به راحتی سانسور کرد و ترتیبی داد که مطالب به نفع رژیم در آنها باشد. کنترل همه‌جانبه بر روی چاپ کتاب‌های درسی یکی از سلاح‌های قوی کنترل بود.
 
از طرف دیگر یتیم‌خانه‌هایی که توسط بنیاد و سازمان وابسته و هم‌طرازش بنیاد فرح پهلوی اداره می‌شد اغلب به عنوان منبع استخدام افراد وفادار و امتحان‌داده پلیس و ژاندارمری مورد استفاده قرار می‌گرفت.^۱