«آفرین بر شما طرّارهای یاوه‌سرا که اول با اظهار علاقمندی به دین حقیقی و عبارات جالب توجه توده را متوجه خود می‌کنید و در آخر کلام پس از چند صفحه یکسره می‌گوئید دین عبارت از راهنمائی عقل است و عقل ما هر چه فهمید همان دین...
«آفرین بر شما طرّارهای یاوه‌سرا که اول با اظهار علاقمندی به دین حقیقی و عبارات جالب توجه توده را متوجه خود می‌کنید و در آخر کلام پس از چند صفحه یکسره می‌گوئید دین عبارت از راهنمائی عقل است و عقل ما هر چه فهمید همان دین است؛ اگر عقل شما و ما، هر چه فهمید همان دین است؛ پس چرا از دین اسلام و قرآن خدا و پیغمبر اسلام اسم می‌برید[؟]...»1
علی‌اکبر حکمی‌زاده، پسر شیخ مهدی قمی پایین شهری ـ از علمای شهر قم در زمان آیت الله شیخ عبدالکریم حائری ـ بود. وی به تأثیر از تفکرات احمد کسروی، به عقلانیت عصری گرایش یافت و با ادعّای ورود خرافات به دین و اعمال شیعیان؛ رساله‌ای را در مجله «پرچم» با نام «اسرار هزار ساله»، خطاب به پیشوایان دینی منتشر کرد و با لحنی تند، به انتقاد پرداخت. پس از آن نیز امام خمینی(ره) اولین کتاب خود را با نام کشف‌الاسرار و در ردّ رساله مزبور به نگارش درآورد و به آن پاسخ گفت. حکمی‌زاده در سال 1366 دارفانی را وداع گفت.
پی نوشت:
1. روح‌الله خمینی، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران (۱۲۸۰-۱۳۶۸)، کشف‌الاسرار، [بی‌جا: بی‌نا، ۱۳؟]، ص7. https://iichs.ir/vdcf.edtiw6djcgiaw.html
