طیب حاج‌رضایی را از زاویه تصاویر گوناگون می‌توان به تفسیر نشست، اما هم‌اینک در صبح‌گاه 11 آبان‌ماه و موسم وداع خونین او با جهان، ترجیح دادیم که وی را در قابِ این عکس بنگریم. «عیارِ تهران» در دادگاهِ خویش و به یکی از میرغضبانش، نظری پرمعنا افکنده است!

پایگاه اطلاع‌رسانی پژوهشکده تاریخ معاصر؛ طیب حاج‌رضایی را از زاویه تصاویر گوناگون می‌توان به تفسیر نشست، اما هم‌اینک در صبح‌گاه 11 آبان‌ماه و موسم وداع خونین او با جهان، ترجیح دادیم که وی را در قابِ این عکس بنگریم. «عیارِ تهران» در دادگاهِ خویش و به یکی از میرغضبانش، نظری پرمعنا افکنده است! «طیب‌خان»، که خود را در بازگرداندن پهلوی دوم بسیار سهیم می‌داند، هم‌اینک می‌نگرد که برگزیدگان شاه، برایش بساط داغ و درفش فراهم می‌آوردند و تیرک اعدامش را غَرس می‌کنند! شاید او در آن لحظات، پیشینه‌اش در 28 مرداد 1332 را مرور می‌کند و در دل از این خوشنود که به طریق حقیقت و سعادت نزدیک است. اینک و در طول ده‌ها سال، از فتوّت و حمیّت وی داستان‌ها و حتی افسانه‌ها در تاریخ ما نقش بسته است، اما واقعی‌ترین و بارزترینِ آنها وقتی بروز کرد که در ملاقات با امام خمینی در محبَس، منکرِ هر گونه شناخت قبلی از آن بزرگ و دریافت پول از ایشان گشت. تاریخ او را همواره با این حماسه به خاطر می‌آورَد.
جانبازی طیب حاج‌رضایی امروز وارد شصت‌وسومین سالِ خود گشت...