در دوره رضاخان، به دلیل تضاد رویکرد شبهمدرنیستی او با مذهب تشیع و نیز ناهمخوانی انحصارطلبی او در قدرت، با اقتدار قشرهای دیگر جامعه، یکی از گروههایی که بهشدت در تنگنا قرار گرفت علما و روحانیان شیعه بودند، اما در فضایی که هر گونه اقدام این قشر بهشدت سرکوب میشد یکی از مُعَمَمها آزادانه اندیشههای خود را تبلیغ و ترویج میکرد