تاریخ معاصر - 1 دی 1347 - نسخه قابل چاپ

اعلامیه وزارت دربار درباره سفر شاه و فرح به هند/ دفتر کار نایب نخست‌وزیر/ برای شرکت در کنفرانس سران، شاه به پاکستان می‌رود/ طرح مسئله کم‌آبی در سیستان در مجلس شورا!/ بازدید هیئت عراقی از کارخانه جنرال تایر ایران/ «اعتیاد ربطی به کشت خشخاش ندارد»/ قرارداد صدور کالا به شوروی امضا شد

اعلامیه وزارت دربار درباره سفر شاه و فرح به هند

اعلامیه دربار شاهنشاهی در مورد سفر رسمی «محمدرضا پهلوی» و «فرح دیبا» به کشور هند بدین شرح انتشار یافت:
«نظر به عوالم دوستی و مودّت بین کشور شاهنشاهی ایران و کشور جمهوری هند، حضرت دکتر ذاکر حسین، رئیس‌جمهوری آن کشور، از اعلیحضرت همایون شاهنشاه آریامهر و علیاحضرت شهبانوی ایران برای یک دیدار رسمی از کشور هند دعوت به عمل آوردند. این دعوت با خرسندی مورد قبول اعلیحضرتین قرار گرفته و از تاریخ پنجشنبه 12 تا دوشنبه 23 دی‌ماه ۱۳۴۷ مطابق با 2 تا 13 ژانویه ۱۹۶۹ به کشور هند تشریف‌فرما خواهند شد».
وزیر دربار شاهنشاهی ـ اسدالله علم [1]

دفتر کار نایب نخست‌وزیر

آقای صفی اصفیا، وزیر مشاور و نایب نخست‌وزیر، رسیدگی به کارهای مربوطه را از فردا در محل سازمان امور اداری و استخدامی کشور انجام می‌دهد. به همین مناسبت یکی از طبقات سازمان امور اداری به دفتر آقای اصفیاء اختصاص داده شد. [2]

برای شرکت در کنفرانس سران، شاه به پاکستان می‌رود

سخنگوی وزارت امور خارجه امروز اعلام داشت که «اعلیحضرت شاهنشاه آریامهر برای شرکت در کنفرانس سران کشورهای عضو همکاری عمران منطقه‌ای از تاریخ 4 تا 6 دی‌ماه جاری به کشور پاکستان تشریف‌فرما خواهند شد».
کنفرانس سران سه کشور پاکستان، ترکیه و ایران، که معمولا همه‌ساله منعقد می‌گردد، سال گذشته در رامسر تشکیل شد و امسال در کراچی تشکیل خواهد شد. اعضای هیئت نمایندگی ایران که در التزام موکب مبارک ملوکانه به پاکستان عزیمت خواهند نمود به این قرار است:
آقای امیرعباس هویدا نخست‌وزیر، آقای اردشیر زاهدی وزیر خارجه، آقای حسین کاظم‌زاده وزیر مشاور، تیمسار سرلشکر حسن پاکروان سفیر شاهنشاه در راولپندی، آقای هرمز قریب رئیس کل تشریفات شاهنشاهی، تیمسار سپهبد منصور افخم ابراهیمی آجودان لشکری شاهنشاه، آقای سیروس فرزانه رئیس تشریفات شاهنشاهی، آقای فرهاد نیکوخواه معاون وزارت اطلاعات، آقای صادق صدریه سرپرست اداره پنجم سیاسی وزارت خارجه، آقای هوشنگ باتمانقلیچ سرپرست اداره همکاری‌های منطقه‌ای برای عمران.[3]

طرح مسئله کم‌آبی در سیستان در مجلس شورا!

جراید امروز کشور از جمله «اطلاعات» و «پیغام امروز» نوشتند: ساعت 9:30 بامداد امروز، جلسه مجلس شورای ملی به ریاست آقای عبدالله ریاضی تشکیل گردید.
آقای پردلی، نماینده سیستان، از بی‌آبی سیستان انتقاد کرد و توجه دولت را به تأمین آب این منطقه جلب نمود.
پردلی گفت: خیلی متأسفم که باید عرض کنم وزارت آب و برق درباره وضع آب سیستان فکری نمی‌کند. سیستان همیشه انبار غله ایران بوده، ولی الان سالی چهل‌میلیون تومان خرج آن می‌‎کنند و نتیجه هم نمی‌گیرند.
عبدالله ریاضی خطاب به پردلی گفت: وقت شما تمام است و با اینکه قاعدتا رئیس جلسه حق دخالت در نطق شما ندارد، ولی چون رشته تخصصی من برق است و فنی است، باید عرض کنم اصلا از حرف‌های شما چیزی درک نکردم؛ زیرا مسائلی که شما می‌فرمایید فنی است و شما هم در مسائل فنی وارد نیستید.
پردلی پاسخ داد: آقایان آب را از مردم سیستان گرفته‌اند، کجای این حرف فنی است؟ اگر فنی است، چرا توضیح نمی‌دهید؟!
در این موقع مجلس وارد دستور شد و آقای دکتر یگانه، وزیر مشاور و معاون پارلمانی نخست‌وزیر، در پاسخ اظهارات آقای پردلی مطالبی اظهار داشت. قرار شد مسئله کم‌آبی سیستان در یک کمیسیون خاص مورد بررسی قرار گیرد.
دکتر یگانه، وزیر مشاور، گفت: فرمایشات آقای پردلی از روی احساسات پاکشان نسبت به کشور و حوزه انتخابیه خود بوده، ولی باید عرض کنم وزارت آب و برق کلی مقدورات خود را در این موضوع به‌کار برده است و خود من در کمیسیون‌هایی که درباره رود هیرمند تشکیل شده است شرکت کردم و شاهد احساساتی نظیر احساسات شما درباره آبادانی استان سیستان از جانب وزیر آب و برق بودم. وزارت آب و برقی که این سدهای عظیم را اداره می‌کنند فکر نمی‌کنم بصیرت کامل در مورد استان سیستان نداشته باشد.
از رئیس مجلس تقاضا می‌کنم اجازه فرمایید مسئول وزارت آب و برق و آقای پردلی در اتاق کار جنابعالی حضور به هم رسانند تا آقای پردلی شخصا از موضوع مطلع شوند.
آن‌گاه آقای قوام صدری، معاون وزارت دارایی، گزارشی از وضع انتشار اوراق قرضه ایران در جمهوری فدرال آلمان و یک اصلاح در بودجه مربوط به وزارت راه تقدیم کرد.
آقای اسفندیار یگانگی نیز بعد از دستور طی سخنانی از وضع منطقه سیستان و اقدامات وزارت آب و برق انتقاد کرد و گفت: «وزارت آب و برق از وزارت جنگ بیشتر اعتبار دارد، چه کرده است و چرا وسیله ناراحتی مردم می‌شود؟» آقای پزشکپور نیز در زمینه توجه به عمران و آبادی سیستان تذکراتی داد.[4]

بازدید هیئت عراقی از کارخانه جنرال تایر ایران

روزنامه «اطلاعات» نوشت: به‌طوری‌که خوانندگان ارجمند اطلاع دارند، ارتش عراق تعدادی اتوبوس ساخت کارخانجات ایران ناسیونال خریداری کرده است و برای تحویل گرفتن این اتوبوس‌ها و آشنایی با مشخصات فنی آن، جمعی از افراد ارتش عراق به ایران آمده‌اند که هم‌اکنون میهمان کارخانجات صنعتی ایران ناسیونال هستند.
افراد ارتش عراق چند روز قبل از کارخانجات آزمایش و روز چهارشنبه هفته گذشته از کارخانجات جنرال تایر ایران واقع در کیلومتر چهارده جاده کرج دیدن کردند.[5]

«اعتیاد ربطی به کشت خشخاش ندارد»

مسعود فقیه در ستون «انتقاد» شماره امروز «اطلاعات» نوشت: چند سال قبل کشت خشخاش ممنوع شد. گرچه تصمیمی که در این مورد اتخاذ شد بسیار عجولانه بود، ولی نمی‌شود گفت که مسببین منع کشت خشخاش در این کار سوءنیت داشتند. در کشور ما معتاد زیاد بود و طبیعی به نظر می‌رسید که مسئولین برای ریشه‌کن کردن اعتیاد به افیون، تصمیمی حاد بگیرند، چه، اعتیاد ثمره‌ای جز تنبلی و کم‌کاری و بیماری و ضعف نداشت و ضرر آن مستقیما به اقتصاد کشور و جامعه ایرانی می‌خورد و می‌بایست از بن برکنده شود، اما در اتخاذ این تصمیم عواقب کار و جوانب آن و مقارنات آن را در نظر نگرفتند و مشکلاتی که همه کم‌وبیش از آن مطلعیم به‌وجود آمد...
نخستین ضرری که از منع کشت خشخاش به‌وجود آمد، زیان کشاورزان و زارعین بود و بعد از خشخاش هیچ کشتی و زرعی نتوانست سطح درآمد آنان را به پایه درآمد خشخاش برساند؛ دیگر آنکه چون هیچ‌گونه درمان روحی برای معتادین در نظر گرفته نشده بود، هرکس که توانست مواد افیونی را به قیمت گران‌تری بخرد، از خرید آن ابا و امتناع نکرد و همین امر بازار قاچاق مواد مخدر را گرم کرد...
سوم آنکه اعتیادات خطرناک‌تری در جامعه ما رسوخ یافت و کم‌کم رو به گسترش رفت. از این قبیل هستند: کوکائین، مرفین، هروئین و بالاخره ال.اس.دی. و روزبه‌روز بر تعداد این معتادین افزوده می‌شود.
اما مسئله‌ای که در اینجا نباید به‌سرعت از روی آن گذشت، مسئله از بین نرفتن اعتیاد به تریاک است؛ چه، مبارزه با اعتیاد در کشور ما، مبارزه‌ای کامل و جامع نبود.
ادارات دولتی معتادین را از کار برکنار می‌کردند، برای استخدام آزمایش خون و گواهی عدم اعتیاد می‌خواستند، کسانی را که مواد مخدر با خود حمل می‌کردند و یا آن را در منزل داشتند، رهسپار زندان می‌کردند و هنوز هم به همین نحو عمل می‌شود، ولی هیچ‌گونه تلاشی برای از بین بردن انگیزه درونی میل به اعتیاد نشده و نمی‌شود.
امروز مجددا تصمیم گرفته شد که کشت خشخاش آزاد شود. این کار به جهات عدیده‌ای صحیح است: نخست آنکه سطح درآمد زارعین را بالا می‌برد؛ دیگر آنکه قاچاق تریاک را منسوخ می‌کند و قدرت دولت را تنها متوجه مبارزه با اعتیاد می‌نماید. شاید اگر کشورهای همجوار نیز کشت خشخاش را منع می‌کردند و مبارزه با قاچاق مواد مخدره را جدی می‌گرفتند، همین منع کشت خشخاش برای قطع ریشه اعتیاد کافی بود، ولی متأسفانه چنین نشد و منطقی همین بود که کشت خشخاش در ایران آزاد شود.
حال با کشت خشخاش امکان ازدیاد معتادین به تریاک هست و نباید این خطر را فراموش کرد و به همین جهت باید مبارزه با اعتیاد بسیار دقیق و حساب‌شده انجام گیرد و از تصمیمات عجولانه خودداری شود.
ترس من از این است که باز در مبارزه با اعتیاد، همه جوانب و مقارنات در نظر گرفته نشود و چند صباح دیگر باز مجبور شویم کشت خشخاش را منع کنیم![6]

قرارداد صدور کالا به شوروی امضا شد

اولین قرارداد بین تجار ایرانی و مؤسسه «وراتور اینترن» در باکو به امضا رسید.
روزنامه پراودا، که این خبر را منتشر ساخت، می‌نویسد: تجار ایرانی در این قرارداد فروشنده پارچه‌های پشمی و نایلونی و پارچه‌های پرده‌ای و اشیای کشباف و شراب و کنیاک و کفش و یخچال می‌باشند و متقابلا انواع کالا از چهار جمهوری هم‌مرز آذربایجان شوروی، ترکستان، گرجستان و ارمنستان خریداری می‌کنند.
بر اساس همین گزارش این قرارداد در باکو طی مراسم باشکوهی به امضا رسید.
رادیو مسکو در خبر دیگر، گزارشی از بازدید هیئت بازاریاب و ملاقات‌های آقای محمد خسروشاهی، رئیس فدراسیون اتاق‌های بازرگانی ایران، و همراهان با رئیس هیئت وزیران جمهوری گرجستان را پخش کرد.
اعضای هیئت ایرانی در اتاق بازرگانی گرجستان، نمایشگاهی از نمونه کالاهای ایرانی تأسیس کردند.[7]

پی‌نوشت‌ها:

[1]. اطلاعات، 1 دی 1347، صص 1 و 21؛ پیغام امروز، 1 دی 1347، ص 8؛ آیندگان، 1 دی 1347، صص 1 و 11.

[2]. اطلاعات، 1 دی 1347، ص 21.

[3]. همان‌جا؛ پیغام امروز، 1 دی 1347، ص 8؛ آیندگان، 1 دی 1347، صص 1 و 11.

[4]. اطلاعات، 1 دی 1347، ص 21؛ پیغام امروز، 1 دی 1347، ص 8.

[5]. اطلاعات، 1 دی 1347، ص 21.

[6]. همان، ص 15.

[7]. همان، ص 4.