پایگاه اطلاع‌رسانی پژوهشکده تاریخ معاصر؛
صندوق ملی یهود از جمله صندوق‌های مهم و مشهور صهیونیستی است. این صندوق با مباحث و مسائل نظری صهیونیستی بی‌ارتباط است و صرفآ با گردآوری اعانه از سراسر جهان برای یهودیان، سر و کار دارد.
درآمد صندوق ملی یهود در خلال چند ماه آخر سال 1914 و در طول سال 1915 به دوسوم میزان درآمدهای این صندوق در سال‌های قبل کاهش یافت.
اما، در سال 1916، صندوق ملی یهود حدود یک میلیون فرانک اعانه دریافت کرد که معادل مبلغ اعانه‌های دریافتی در سال 1913 بود. در نیمه اول سال 1917 میانگین ماهانه اعانه‌های پرداختی به صندوق ملی یهود در مقایسه با مدت مشابه سال قبل، دو برابر شد. تازه‌ترین آمار اعانه‌های دریافتی از کشورهای مختلف، تا اول سپتامبر را شامل می‌شود. در خلال هشت ماه یعنی از ژانویه تا سپتامبر سال 1917 مبلغ یک میلیون و سیصد هزار فرانک اعانه به صندوق ملی یهود واریز شده است. در خلال چهار ماه آخر سال 1917 نیز تقریبآ مبلغی معادل همین رقم اعانه دریافت شد که در مقایسه با دوره مشابه سال قبل، دو برابر شده است. و در ماههای نخستین سال 1918 مبلغ پرداختی به صندوق ملی یهود ماهانه حدود یکصد و پنجاه هزار فرانک است.
صندوق ملی یهود، گسترش خود را مرهون رشد سرطانی و تبلیغات عجیب این صندوق درباره هدف اصلی خود یعنی خرید زمین به عنوان دارائی و نیز اهمیتی می‌داند که در زمینه آبادی‌نشین‌های یهودی در فلسطین قائل است.
 پرونده فلسطین |
پرداخت اعانه به صندوق ملی یهود در سال 1917 از کشورهای مختلف بشرح زیر بوده است:
روسیه، 312/475 روبل؛ آمریکا، 502/73 دلار؛ هلند، 767/28 فلورن؛ انگلیس، 1396 لیره استرلینگ؛ آرژانتین، 378/13 پزو؛ کانادا، 4056 دلار؛ آفریقای جنوبی، 639 پوند؛ سوئیس، 572/11 فرانک؛ بلژیک، 329/8 فرانک؛ فرانسه و تونس، 978/6 فرانک؛ مصر، 255 لیره؛ یونان، 425/6 فرانک؛ سوئد، 542/2 کرون؛ دانمارک، 2447 کرون؛ و کشورهای مختلف جمعآ حدود 600 هزار فرانک. مجموع اعانه‌های پرداختی به صندوق ملی یهود در سال 1917 به 278/747/1 فرانک بالغ می‌شود. با در نظر گرفتن نرخ برابری ارزها در دوره پیش از جنگ؛ این مبلغ معادل 011/730/2 فرانک می‌شود.
ذکر این نکته درباره سازمان صهیونیستی ضروری است که برخی از فعالیت آن بویژه فعالیت‌هائی که در مقر مرکزی این سازمان متمرکز بودند از جمله جلسات ادواری کمیته اقدامات بزرگ، تماس و همکاری دائمی میان اعضای کمیته اقدامات داخلی می‌بایست به حال تعلیق درآید. کنگره صهیونیستی که بالاترین نهاد صهیونیستی است و مسئولیت انتخاب همه مسئولین اجرائی و تصمیم‌گیری درباره تمامی مسائل مربوط به خط مشی صهیونیسم را برعهده دارد. این امر به علت وقوع جنگ امکان‌پذیر نبود و در نتیجه تصمیماتی که در کنگره 1913 اتخاذ شد همچنان معتبر بود. با وجود این، رویدادهای جنگ در مقایسه با قبل مسئولیت‌های سنگین‌تری بر دوش سازمان قرار داد و باتوجه به مشکلات و مسائل فوری و مهم که مسئولین اجرائی وقت با آنها روبرو بودند، و به کارگیری ابزارهای جدید برای مقابله با شرایط تازه و پیگیری فعالیت جنبش، به ضرورتی تام و تمام تبدیل شد.
در آمریکا، که صهیونیسم با سرعت زیادی در حال گسترش بود، کمیته موقت رسیدگی به امور کلی صهیونیسم اندکی پس از آغاز جنگ یعنی در سال 1914 تشکیل شد و به اداره امور مربوط به آن پرداخت.
رویدادهای دوران جنگ، فرصتی بود برای مظلوم‌نمایی صهیونیسم تا با استفاده از اهرمهایی ک در این رهگذار به دست می‌آمد بهانه‌ای برای به ظاهر موجه و منطقی جلوه دادن اقدامات اشغالگرانه و نژادپرستانه برضد فلسطین صورت پذیرد.
بسیاری از کسانی که از اردوگاه یهود دورمانده بودند، به سوی آنان بازگشتند: تمامی جناح‌ها و اقشار یهود برای اقدامی شوم متحد شدند: تاریخ روایت خواهد کرد که یهودیان آمریکایی، کوششی فوق بشری به خرج دادند و کمک‌های آنها تا حد برقراری مالیات داوطلبانه پیش رفت. دومین وظیفه یهودیان، گسترش آبادی‌نشین‌های یهودی، در فلسطین بود؛ آبادی‌هایی که به سرزمین اشغالی یهود تبدیل خواهند شد. اعطای کمک‌های غذایی به یهودیان ساکن در فلسطین و حمایت از آنها در این سرزمین یک ضرورت بود. اشغال آبادی‌ها در فلسطین به مثابه میراث کوچک قوم یهود بود که تازه پا به عرصه حیات نهاده بودند. ارتباط فلسطین با دیگر نقاط جهان از غرب توسط دریا و از شرق به وسیله صحرا قطع شده بود و حکومتی که بخواهد یا بتواند کمک کند وجود نداشت. این سرزمین‌های اشغال شده در فلسطین، نونهالی هستند که به مراقبت نیاز دارند. اگر در چنین شرایطی یهودیت از میان نرفت، مرهون وضعیتی بود که بر اثر جنگ پیش آمد و صهیونیستها را با برنامه‌ریزی به اشغال فلسطین سوق داد، امری که به ظاهر اجتناب‌ناپذیر می‌نمود؛ اسارت فلسطین در گرو نمایش عظیم و جهانی این مظلوم‌نمایی تاریخی قرار داشت.
منبع: برگرفته از کتاب تاریخ صهیونیسم نوشته ناهوم سوکولوف