روزنامه «نیویورک‌تایمز» در سرمقاله خود که پس از کودتا منتشر شد، چنین بیان کرد: اینک کشورهای درحال‌توسعه سرشار از منابع غنی، با بهای سنگینی که یکی از آنها باید بپردازد، از ملی‌گرایی تعصب‌آلود درس عبرتی می‌گیرند. مصدق‌های دیگر سراسر جهان، پیش از اقداماتی مانند اداره منابع خود، باید احتیاط کنند؛ زیرا منابع آنان یقینا به ما تعلق دارد نه خودشان

محمدرضا پهلوی در 20 مهرماه ۱۳۵۰، در برابر مقبره کوروش در پاسارگاد قرار گرفت و خطابه معروف خود را قرائت کرد: «کوروش! آسوده بخواب که ما بیداریم!...» و با این خطابه کوشید «فلسفه پنهان پشت حکومت خود» را آن هم فقط به غربی‎‌ها بفهماند

نظام اقتدارگرا در دوره محمدرضا پهلوی، همانند دوره‌های پیشین، مبتنی بر ابزار و ادوات عینی سرکوب و شکنجه نبود، بلکه در دل ِ نهادهایِ دموکراتیک پنهان شده بود

آیت‌الله عبدالله مازندرانی از علمای حوزه نجف بود که با شروع حرکت مشروطه‌خواهی در ایران، به حمایت از آن برخاست، اما آیت‌الله سیدمحمدکاظم طباطبائی یزدی در نقطه مقابل او قرار داشت و نظر مساعدی نسبت به مشروطه نداشت، اما با وجود این اختلاف نظر، در گذر زمان شیخ عبدالله مازندرانی با آیت‌الله یزدی همراه شد

آیت‌الله بروجردی و امام خمینی هر دو از مراجع عالی‌قدر تشیع هستند. با وجود اشتراک نظرهای فراوان این دو مرجع، که از تلاش برای عظمت و اعتلای اسلام در سایه وحدت مسلمانان ریشه می‌گرفت، درباره نحوه برخورد با نظام سیاسی وقت میان آنها تفاوت‌هایی مشاهده می‌شود که از یک سلسله تغییرات ریشه می‎گرفت