برخلاف فرار اول محمدرضاشاه از کشور در ماجرای کودتای ناموفق 25 مرداد، در بار دوم در سال 1357، عوامل داخلی طرفدار او به‌ویژه در بخش ارتش نتوانستند کاری از پیش ببرند و با وجود وفاداری فرماندهان ارتش به شخص شاه، ارتش سیاست بی‌طرفی در پیش گرفت.

برخی از شایعات از کودتای سرلشگر خسرو داد و برخی از کودتای سپهبد عبدالعلی بدره‌ای در فرماندهی نیروی زمینی سخن می‌گفتند. این تلاشها به حدی جدی بود که شاه به رغم نقشه‌های قبلی به جای اقامت یک روزه به مصر و بعد به آمریکا، برنامه سفرش را لغو کرد و در مصر و مراکش منتظر ماند تا کودتای ارتش صورت گیرد...

پس از پیوستن نظامیان در تهران به مردم تنها امید قره‌باغی به یک گردان از لشکر زرهی قزوین بود که از قزوین به سوی تهران حرکت کرده بود، ولی خبر رسید که در ورودی شاهدشت به اتوبان، مردم راه را بر آنها بستند و پل پشت سر آنها را در شاهدشت تخریب نمودند و در حال حاضر این دو گروهان در محاصره مردم هستند. قره‌باغی و فرماندهان نظامی می‌دانستند که ارتشی که قادر به فرستادن یک نیروی کمکی به مرکز ثقل درگیری نیست، هیچ توانی برای دفاع ندارد.

دهه آخر حیات رژیم پهلوی از جمله سرفصلهای مهم در بررسی تاریخ انقلاب اسلامی است. در گفت‌وشنودی که پیش روی دارید، این موضوع توسط جناب عباس سلیمی نمین، پژوهشگر تاریخ معاصر، بررسی شده است. امید است که در آستانه چهلمین سالروز پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، مفید و مقبول افتد.

سفر هایزر به تهران که بدون گذرنامه، با لباس شخصی و مخفیانه صورت پذیرفته بود با دستور مستقیم جیمی کارتر، رئیس جمهوری آمریکا کلید خورد که چهار عمل را می‌‌بایست در ارتباط با ارتش انجام دهد: اطمینان لازم به سران ارتش؛ وجود یک دولت قوی و پایدار که بتواند دوست آمریکا باشد؛ انسجام ارتش و همکاری نزدیک با دولت مفروض؛ نگهداری از تاسیسات حساس و پیشرفته نظامی...

سیدضیاء که از رضاخان بیم داشت برای دور کردن و راضی نگه داشتن سردار سپه از قدرت او را به عنوان وزیر جنگ معرفی کرد، اما رضاخان همچنان فرماندهی قزاق را حفظ و با کمک پست وزارت جنگ و قدرت ناشی از آن مبارزه آشکاری را با رئیس‌الوزرا شدن شروع کرد و در اردیبهشت سال 1300 مسلم شد یکی از این دو تن باید کنار رود.