قوام‌السلطنه پس از شکست مزبور [سقوط دولت قوام‌السلطنه، پس از ماجرای بلوای نان در 17 آذر سال 1321] خانه نشست ولی به فعالیت پرداخت زیرا بلافاصله پس از او که علی سهیلی به نخست‌وزیری رسید با اوضاع مطبوعات که به متفقین حملات شدید می‌کردند و نگرانی آنها از فعالیت جاسوسان آلمانی در منطقه قشقایی و ارتباط بعضی...

... با ملاقاتی که با سهیلی نخست‌وزیر نمودم معلوم شد که او با این نظر موافق است که یمین اسفندیاری نامزد دولت و شما [رحمان‌قلی خلعتبری] نامزد حزب توده و من نامزد جبهه آزادی در این انتخابات باشیم بنابراین اگر خوب عمل کنیم بر سایر نامزدهای محلی شهرهای بابل و آمل و نور و کجور و شهسوار غلبه خواهیم نمود...

... سهیلی نیز که با تسلیم شدنش در برابر روس و انگلیس دستور دستگیری رجال مورد احترام آن روز ایران را از قبیل آیت‌الله کاشانی،‌ هیئت،‌ آق اولی و امثال آنها داده بود و آنها را پس از دستگیری تسلیم بیگانگان نموده بود بی‌آبرو شده بود که با مهارت دکتر مصدق هنگام طرح گزارش کمیسیون‌های عرایض و دادگستری مجلس بر قابل تعقیب بودن نخست‌وزیر و وزیر کشور در ایراد نطق و پرورانیدن مطالب مورد اعلام جرم توانست اکثریت مجلس را موافق با تصویب گزارش‌های مطروحه نموده آبرویی به مجلس چهاردهم در جامعه بخشید که اجازه تعقیب و محاکمه نخست‌وزیر و وزیر کشور را داده است...

دوام کابینه سهیلی از جهت نرمش او در برابر تقاضاهای خارجی‌ها و تمناهای وکلای مجلس و مقامات متنفذ داخلی موجب شد که امر اولین انتخابات آزاد پس از دوره رضاشاه را که انتخابات مجلس چهاردهم بود به عهده‌اش افتد زیرا او پهلوان سیاست آن روز بود خصوصاً‌ اینکه این انتخابات از اواسط سال 1322 که مقارن با چند ماه آخر دوره مجلس سیزدهم بود شروع گردید...

[پس از تبرئه در دیوان عالی کشور،‌ سهیلی] «... در پیشگاه افکار عمومی ملت ایران کماکان محکوم و مطرود بود زیرا او دیگر نتوانست در ایران نمایان گردد بلکه مجدداً‌ به مأموریت خارج از ایران رفته‌، سفیر ایران در لندن بود و این‌‌قدر در آنجا ماند تا پس از چند سال ابتلا به مرض سرطان که رنج بسیار از این مرض کشید در لندن فوت کرد و از طرف دولت در مسجد سپهسالار برایش مجلس ختم منعقد...