مهمترین مسئله‌ای که توجه شاه رانسبت به علاءالسلطنه جلب‌کرد، گرفتن نشان بندجوراب از پادشاه انگلستان بود . ملکه ویکتوریا سابقاً نشان گارتر 20 (بند جوراب)را به ناصرالدین‌شاه در لندن داده بود و امری مشخص بود که این نشان توسط ادوارد هفتم پادشاه انگلستان به مظفرالدین شاه نیز داده شود ولی پادشاه از دادن این نشان به شاه ایران خودداری کرد و موجب رنجش مظفرالدین‌شاه شد تا جایی که شاه رنجیده و با حالت قهر انگلستان را ترک کرد.

با آغاز تحرکات خلاف قاعده سردار سپه در شئون مختلف و اقدامات و دست‌اندازی‌های غیر قانونی وی، سید‌حسن مدرس که در آغاز امر با او رفتار محتاطانه‌ای در پیش گرفته بود، به تدریج در صدر مخالفان او قرار گرفت. او به ویژه رضاخان را هشدار داد که در مقام وزیر جنگ و ریاست عملی‌‌اش بر قشون و نیروهای نظامی از شأن و جایگاهی که در اختیارش نهاده شده است، سوء استفاده نکند.

در 1851م، میرزا داودخان بنا به دستور میرزا تقی خان امیرکبیر مامور شد تا معلمانی برای مدرسه دارالفنون از اتریش استخدام کند . دکتر ادوارد پولاک پزشکی بود که بنا به توصیه استادان دانشگاه وین برای تدریس رشته پزشکی و داروسازی2 این مدرسه طی قراردادی چهارساله استخدام شد.

فرخ خان امین الملک در 1273ق به سفارت ایران در فرانسه منصوب و مامور مذاکره در خصوص قرارداد پاریس شد. یکی از دستاوردهای این ماموریت استخدام پزشکی برای شخص ناصرالدین شاه ، به جای دکتر ادوارد پولاک اتریشی بود . با توجه به اینکه دکتر تولوزان سی و هشت ساله در تخصص خود از شهرت برخوردار بود او به این سمت انتخاب شد.

غلامعلی‌خان ملیجک عزیزالسلطان و سردار محترم بی آنکه خود بخواهد کودکی بیش نبود که به عزیزی ناصرالدین شاه قاجار منصوب شد و علاقه شاه به او نفرت درباریان و اندرون را در پی داشت. با مرگ ناصرالدین شاه، دیگر عزیز سلطانی نبود