آیت‌الله بروجردی، از مراجع سیاسی شیعیان، نه تنها خود تمام مسائل سیاسی را رصد می‌کرد، بلکه برای برخی از اقدامات سیاسی خود، نمایندگانی را تعیین کرده بود و از طریق آنها پیام‌ها یا اقدامات سیاسی خود را محقق می‌کرد. در مبارزه با فرقه ضاله بهائیت، نماینده آیت‌الله بروجردی مبارزه‌ای را به راه انداخت که اسدالله علم را به‌شدت عصبانی کرد

آیت‌الله بروجردی و امام خمینی هر دو از مراجع عالی‌قدر تشیع هستند. با وجود اشتراک نظرهای فراوان این دو مرجع، که از تلاش برای عظمت و اعتلای اسلام در سایه وحدت مسلمانان ریشه می‌گرفت، درباره نحوه برخورد با نظام سیاسی وقت میان آنها تفاوت‌هایی مشاهده می‌شود که از یک سلسله تغییرات ریشه می‎گرفت

اقدام حکومت پهلوی در اعدام شهید نواب صفوی و سه تن از اعضای اصلی فدائیان اسلام واکنش متفاوتی را در میان مخالفان و حامیان این گروه از جمله علما و روحانیان به دنبال داشت. حتی مواضع روحانیان نیز نسبت به این اقدام یکسان و یکدست نبود

در اواخر دهه 1340، وقتی سلیمان نوشیروانی، عضو حزب مردم (اقلیت)، ‌این حزب را ترک و راهی حزب رقیب، یعنی حزب ایران نوین (اکثریت) شد، محسن موقر، مدیرمسئول روزنامه «مهر ایران» (ناشر افکار حزب مردم) خطاب به او چنین نوشت

حیات سیاسی و مبارزاتی آیت‌الله محمدرضا سعیدی، که با تشکیل یک حلقه آموزشی در مسجد موسی بن جعفر تهران، مبارزه فکری، مذهبی و فرهنگی خود علیه رژیم پهلوی را سامان بخشید، بسیار کوتاه بود، اما شهادت او محرکی قوی برای فعالیت‌های مبارزاتی به‌شمار می‌آید