اصرار بر امتناع پهلوی دوم از کشتار مردم انقلابی، در زمره گزاره‌هایی است که تبلیغ آن، در دستور کار جریان غرب‌گرا قرار دارد؛ هم از این روی ارزیابی و بررسی این مفروض، اهمیت فزاینده‌ای یافته است. در گفت‌وشنود پی‌آمده، عباس سلیمی نمین، پژوهشگر تاریخ معاصر ایران، به نقد مبانی تصوری و تصدیقی این ادعا پرداخته است.

از برگزاری کنفرانس معروف به گوادلوپ، 42 سال می‌گذرد. در طول این مدت اما، همچنان بازار گمانه دراین‌باره، گرم به نظر می‌رسد و در باب آن، تحلیل‌های گوناگونی مطرح می‌شود. در گفت‌وشنود پی‌آمده، حسن بهشتی‌پور، کارشناس تاریخ معاصر ایران، به بیان دیدگاه‌های خویش در موضوع این کنفرانس پرداخته است.

چون فلسفه وجودی هر دو حزب حکومت‌ساخته مردم و ملّیون «پیروی از منوّیات شاهانه» بود، رهبران هر دو حزب نیز از تخریب چهره رقیب خود نزد شاه کوتاهی نمی‌کردند. در حقیقت نحوه تقرب به «ذات ملوکانه» خود جایی برای رقابت دو طرف بود. ساواک در 18 شهریور 1336 دراین‌باره گزارش داده است:

«موافقت شاه با حضور زنان در مبارزه با بی‌سوادی» و «خاطره یک روز تاریخی»!/شخصیت‌های بزرگ نفتی در تهران/«اتومبیل‌های دولتی به سپاه بهداشت و آبادانی داده می‌شود»!/تظاهرات «مردم» علیه «یاوه‌گویی‌های حکومت مصر»!/نخست‌وزیر: دولت کارمند زائد نه، ولی بیکاره دارد!/حال دبیر سوم سفارت شوروی وخیم است/تبریک شاه به «ایوب‌خان»!/کلید طلایی تهران به پادشاه نروژ تقدیم می‌شود!/تصویب لایحه سپاه ترویج و آبادانی در سنا/«تلفات جنگ «بین گیا» بی‌سابقه است» 

بزرگ‌ترین رضایت‌نامه دبیرستان ولیعهد، پیشرفتش در فوتبال و دیگر رشته‌های ورزشی است. او در کل، به مطالعه و تفکر زیاد علاقه نداشت و همین امر باعث شد کم‌کم دو خصیصه، شخصیت ولیعهد را شکل دهد