در اواخر دوران مشروطه، به دلیل وضع آشفته اقتصادی کشور، اصلاح اقتصادی یکی از شعارهای مهم روشنفکران به‌شمار می‌آمد. در این اوضاع، علی‌اکبر داور ایده‌های اقتصادی خود را مطرح کرد و زمانی که به وزارت مالیه رسید کوشید آنها را عملی کند، اما در اغلب پژوهش‌های تاریخی به نقش داور در اصلاحات قضایی توجه شده و نظرهای اقتصادی او ناشناخته مانده است

داور در روزنامه خویش، ملت ایران را نیازمند دولتی فعال و مقتدر می‌دانست که بداند علاج کار چیست و به‌سرعت شالوده تجدد را بریزد. او سیاست را به دو گونه سیاست تحمل و تحمیلی قسمت می‌کند

به عقیده دکتر مصدق قانون اساسی اصولی دارد و آن‌چنان مهم است که تنها در هنگامی می‌توان آن را تغییر داد که مسئله‌ای حیاتی در پیش باشد و حتی برای تغییر آن نیز شرایط خاصی لازم است. مصدق بر این باور بود که تغییر قانون اساسی آن را متزلزل می‌کند و کشور را در وضعیتِ هرج‌ومرج قرار خواهد داد. همچنین این تغییر زمینه‌ساز سستی کلی قانون اساسی می‌شود «که هر ساعت یک نفر اراده کرده بیاید... این اصولی را که همه‌چیز ما را تأمین می‌کند، تغییر دهد».

مصدق در مخالفت با تغییر قانون اساسی جهت برپایی سلطنت رضاشاه گفت: این طور تغییر دادن قانون اساسی یک سابقه‌ای می‌شود که قانون اساسی را به کلی سست و متزلزل می‌کند که هر ساعت یک نفر اراده کرده بیاید این اصولی را که بنده برای شما خواندم این اصولی را که همه چیز ما را تأمین می‌کند تغییر دهد.

پسر کیخسرو (شاهرخ) در اداره تبلیغات آلمان در برلین کار می‌کرد و گوینده اخبار به زبان فارسی بود و از این طریق انتقادات کوبنده‌ای برعلیه رضاشاه ایراد می‌کرد. همین کافی بود تا پدرش مورد غضب شاه قرار گیرد و در تیرماه 1919 به قتل برسد.