... در صحبتهایی که با فریدون هویدا [سخنگوی ایران در سازمان ملل] داشتم، او به مطالب دیگری هم پرداخت و منجمله گفت: در سفر اخیر شهبانو به آمریکا متوجه شده که وی در برخورد با روشنفکران جامعه سرمایه‌داری به طرز محسوسی پیشرفت کرده است،

حوالی غروب در میهمانی شام سفیر مکزیک هنگامی که با «لرد بارنتسون» (صاحب روزنامه آبزرور) گفتگو می‌کردم، از او شنیدم که عنقریب عازم آمریکا خواهد شد تا بار دیگر در کنفرانس سالانه «انستیتو بین‌المللی اسپن» کلرادو، جزء مستمعین سخنرانی شهبانو فرح باشد.

در سال 1346 طی بازنگری در قانون اساسی، مقام نیابت سلطنت را پیش بینی نمود. اشرف با قدرتی که برای خود متصور بود به ویژه با توجه به مناصب بین‌‌‌ المللی خود خواهان به دست آوردن مقام نیابت سلطنت بود ولی با توجه به چهره منفی که در داخل داشت به فکر انجام برخی فعالیتهای اجتماعی بظاهر خیرخواهانه برای کسب محبوبیت افتاد.

با رجوع به این وصیت‌نامه و بررسی شاخصه‌های وصیت‌نامه سیاستمداران، می‌توان اینگونه استنباط کرد که وصیت نامه منصوب به شاه فاقد شاخصه‌های وصیت‌نامه‌های سیاسی بوده و بیشتر یک ابراز غم و اندوه برای از دست دادن قدرت و حکومت و بیان احساسات و عواطف شاه مخلوع از این بابت است.

در کتاب "زیبای تنها" که دربردارنده خاطرات ثریا اسفندیاری، همسر دوم شاه است، از فرار اول شاه با عنوان «ماه عسل» یاد شده است. در این کتاب آمده است که اوضاع مملکت به گونه‌ای بود که به جای سفر ماه عسل، من و همسرم به عراق و سپس روم گریختیم.