من برای سومین بار که قدم به کاخ‌های سلطنتی گذاشتم در آن موقع بود که هیئت اعزامی مسکو به محمدرضاشاه معرفی می‌گردید. آن روز با لباس ژاکت که تازه تهیه نموده بودم در کاخ اختصاصی شاه رفتیم

«محاکمه سهیلی و تدین در دیوان عالی کشور پس از چند سال دیگر که آن پرونده مراحل تحقیقی خود را از بازجویی و تکمیل مدارک سیر نمود در شرف شروع بود که سهیلی ناچار شده به تهران آمده انتظار محاکمه‌اش را بکشد خصوصاً اینکه پرونده‌اش خراب بود و احتمال محکومیت او و تدین زیاد بود اما اوضاع روز محاکمه با روزهای نخست‌وزیری‌اش تغییر یافته بود...

من با اینکه علی سهیلی را در 1318 در منزلم پذیرایی نموده با او دوست شده بودم چون پس از شهریور 1320 علاوه بر شغل وکالت دادگستری به کار نویسندگی‌ام که رفع سانسور شده بود دومرتبه برگشتم و در روزنامه ستاره بروز و ظهور نموده بودم چنان وضعی یافته بودم که شاه و دربار و دولت از من نگران بودند زیرا هر روز به انتقادات شدید منطقی بدون پرده‌پوشی از روش سیاسی روز می‌پرداختم...