شاید بتوان بهترین عبارت در این مورد را در جملات مینو صمیمی خلاصه کرد. وی در مورد شیوع فساد در این مقطع زمانی از تاریخ تحولات معاصر می‌نویسد: مردم مثل من فکر می‌کردند که به خاطر آلودگی عمیق خانواده شاه به فساد، پاکسازی کشور باید از دربار شروع شود که چنین اقدامی به خاطر مخالفت شاه با دست زدن به ترکیب دربار ممکن نبود.

«کندی» از مشاوره استادان بخشهای مختلف دانشگاه «هاروارد» برای تدوین سیاستهای اجتماعی و اقتصادی در حوزه‌های مختلف برخوردار بود و متقابلاً از آنان حمایت مالی می‌کرد. شعاری که دولت آمریکا تحت تاثیر این گروه برای سیاستهای خود برگزید «تحمل رنج مبارزه طولانی علیه جباریت، فقر، بیماری و جنگ» بود که رویکردی منطبق بر رویکردهای توسعه رایج در محافل دانشگاهی آمریکا در آن زمان داشت...

یکی از سناتورهای ایرانی گفته بود: «اعلیحضرت همایونی می‌خواهند هم خشایارشا باشند و هم فیدل کاسترو؛ اما این غیر ممکن است». باید توجه داشت که اصلاحات ارضی در کانون انقلاب سفید قرار می‌گرفت. به عقیده شاه اجرایی شدن اصلاحات ارضی بقایای مالکان بزرگ را از بین می‌برد، سرمایه داری را گسترش می‌داد و عدالت اجتماعی را تأمین می‌کرد. بر همین اساس در ادامه به پیامدهای منفی این اصلاحات به عنوان کانون اصلی انقلاب سفید در پیوستن توده مردم به انقلاب اسلامی خواهیم پرداخت.

آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در بخشی از خاطرات خود در مورد موضع امام نسبت به این طرح چنین می‌گوید: «در آن روزها برخی در مورد اصلاحات ارضی از ایشان می‌پرسیدند. امام فرمودند: «من هر دو بعد این مسئله را باید بگویم. نه مالکیت بزرگ شرعی است و نه اقدامات رژیم. مالکین بزرگ که به مردم ظلم کرده اند امّا مبارزه با این ظلم راههای درستی دارد. رژیم نه حسن نیت دارد و نه راه درستی را انتخاب کرده است. در این موارد می‌توان از راه حلهای اسلامی استفاده کرد».

پس از قیام 15 خرداد، پرزیدنت کندی طی یک نامه تبلیغاتی، ضمن اظهار تاثر از قیام مردم، خطاب به شاه نوشت: «به تدریج که مردم به اهمیت اقداماتی که شما به منظور گسترش عدالت اجتماعی و ایجاد فرصتهای مساوی برای کلیه ایرانیان آغاز کرده‌اید پی ببرند، این گونه تظاهرات ناپدید خواهد شد.»