دکتر اقبال به تهران می‌آید

«تهران مصور» نوشت: یکی از دوستان دکتر اقبال گفت که مشارالیه در اوائل سال نو برای چند روز به تهران مراجعت خواهد کرد.

شنیده شده است که دکتر اقبال معاونی برای امور یونسکو انتخاب نموده است و فرتاش عضو وزارت خارجه معاون جدید دکتر اقبال نخست وزیر اسبق می‌باشد.

برنامه تلویزیون آلمان غربی از خرابی ها در ایران

«تهران مصور» نوشت: مسافری که اخیرا از آلمان به تهران آمده است نسبت به فیلمی‌که اخیرا از ایران در تلویزیون آلمان غربی نمایش داده شده اعتراض و ناراحتی خود و سایر ایرانیان مقیم آلمان را اعلام داشته است.

در این فیلم تعمدی وجود داشته که از مناظر مخروبه بعضی دهات ایران فیلم برداری شود و حال آن که در همه کشورهای جهان حتی در لندن و نیویورک نیز مناظر زشت و زننده بسیار دیده می‌شود!

تهیه کننده این فیلم حتی به طور نمونه یکی از مظاهر پیشرفت و ترقیات امروزی ایران را در آن نگنجانیده است و همین امر موجب اعتراض ایرانیان مقیم آلمان شده است به علاوه معلوم نیست مامورین سفارت ایران چرا تا به حال به اجرای چنین فیلمی‌در تلویزیون آلمان غربی اعتراض نکرده اند.

آیا دولت تلویزیون را می‌خرد؟!

«تهران مصور» نوشت: چون موعد قانونی تلویزیون ایران در مهرماه آینده تمام می‌شود، مسئولین تلویزیون از هم اکنون به دست و پا افتاده اند تا امتیازات و تسهیلاتی که در این پنج ساله به موجب تصویب نامه مربوطه استفاده کرده اند باز هم بتوانند استفاده نمایند.

به قرار اطلاع مسئولین تلویزیون ایران به این قصد شرحی به دولت نوشته و در آن پیشنهاد کرده اند حالا که مدت قانونی تلویزیون به سر آمده و در مهرماه آینده دولت تصاحب خواهد کرد، لااقل آن را به قیمت عادله از صاحب موسسه خریداری نماید و غرض اصلی از این پیشنهاد آن است که در مقابل قیمتی که معین می‌شود تسهیلات زیادی به نفع موسسه در نظر گرفته شود.¹

وضعیت رقت بار زاغه نشینان در تهران!

«تهران مصور» نوشت: 15 گود جنوب تهران با 72 هزار و 523 نفر ساکنین آن ها همچون وصله ناجور و یا به قول دیگری مانند غده سرطانی بر پیکر تهران چسبیده است که باید روزی این غده سرطانی بریده شود.

خبرنگار ما که خود از مناطق جنوب شهر و وضع رقت بار زندگی زاغه نشینان دیدن کرده است اطلاع می‌دهد آن چه من از وضع ساکنین این زاغه ها دستگیرم شد این است که اکثر آن ها اهل تهران نیستند و هر کدام از شهرستان یا دهکده ای برای پیدا کردن کار به تهران آمده و چون در این شهر بزرگ خانه و مسکنی برای خود پیدا نکرده اند به زاغه های جنوب شهر پناه برده اند. این ادعا را آماری که از تعداد جمعیت گودها در ده یا 15 سال پیش وجود دارد به خوبی می‌توان درک کرد.