افسران دانشکده دیده، در بدو ورود به خدمت، روی نوعی نیاز روحی به داشتن یک فرمانده دلاور و وطن‌پرست، میل داشتند، سجایای چنان فرماندهی را از لحاظ زیر دست دوستی و وارستگی از منال دنیا و خدمت صادقانه و شجاعت، در وجود شخص رضاشاه مجسم ببینند: "سیه‌چردگی" او را به خدمات مردانه در شرایط آب و هوای سوزان و سخت، و "زخم زیر پیشانی" او را به زخم جنگی ناشی از سلحشوری سربازیش نسبت می دادند. ولی  [... ] کاشف به عمل آمد که آن زخم بالای پیشانی جای زخم جنگی نبوده، بلکه زخمی است که بر اثر زد و خوردی با قمه بین او و همقطار جوانیش گروهبان علیشاه (بعدا سرتیپ علیشاه رحیمی) هنگام امتناع از پرداخت پول یک بطری عرق در خانه "گلین" معروفه در محله ده آن روز عارض شده.¹

شماره آرشیو: 1-64867-275م